Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Окъ къызбайны джокълайды.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Джарашыу сюйген – джалынчакъ.
Нарт сёз къарт болмаз.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Артына баргъанны, къатына барма.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Элиб деген, элге болушур.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Ач бёрюге мекям джокъ.
Ана къолу ачытмаз.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Джети тилни билген джети кишиди.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Чабакъ башындан чирийди.
Аш кетер да бет къалыр.
Накъырда – кертини келечиси.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Уллу сёзде уят джокъ.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
