Чомартны къолу берекет.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Ариу джол аджал келтирмез.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Эл элде бирер малынг болгъандан эсе, бирер тенгинг болсун.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Ата – баланы уясы.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Эл ауузу – элия.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Элни кючю – эмеген.
