Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Башынга джетмегенни сорма.
Эр абынмай, эл танымаз.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Таш ата билмеген, башына урур.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Элни кючю – эмеген.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Нарт сёз – тилни бети.
Ата – билек, ана – джюрек!
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Накъырданы арты керти болур.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Уллу сёзде уят джокъ.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
