Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Чомартны къолу берекет.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Джуртун къоругъан озар.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Тели турса – той бузар.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Джылыгъа джылан илешир.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Керилген да, ургъан кибикди.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Илму – джашауну джолу.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Арыгъан къош чамчы болур.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Бермеген къол, алмайды.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Хар зат кесини орнуна иги.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Хата – гитчеден.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Ата – билек, ана – джюрек!
Джарлыны тону джаз битер.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Тёзген – тёш ашар!
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
