Адебни адебсизден юрен.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Хатерли къул болур.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Джылыгъа джылан илешир.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Накъырда – кертини келечиси.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Билген билмегенни юретген адетди.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Бек анасы джыламаз.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Артына баргъанны, къатына барма.
Чабар ат – джетген къыз.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Эр абынмай, эл танымаз.
