Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Адеб базарда сатылмаз.
Тилчиден кери бол.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Дуния мал дунияда къалады.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Аманны къуугъан, аманлыкъ табар.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Ачны эсинде – аш.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Хатерли къул болур.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
