Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Сескекли кесин билдирир.
Кёбге таш атма.
Адебни адебсизден юрен.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Урунуу – насыбны анасы.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Кёбню кёрген – кёб билир.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Тёзген – тёш ашар!
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Баланы адам этген анады.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Джарлыны тону джаз битер.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Баш болса, бёрк табылыр.
Арыгъан къош чамчы болур.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Нарт сёз къарт болмаз.
