Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Билим къая тешер.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Билим – акъылны чырагъы.
Хата – гитчеден.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Нёгерсизни джолу узун.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Эринчекге кюн узун.
Тойгъан джерге джети къайт.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Кёл ашады да, кеси ашады.
