Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Алма терегинден кери кетмез.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Намыс сатылыб алынмайды.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Уруну арты – къуру.
Таукел къуру къалмаз.
Юреннген ауруу къалмаз.
Аш иеси бла татлыды.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Кёб джат да, бек чаб.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
