Джети тилни билген джети кишиди.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Ашха уста, юйюнде болсун
Этни да ашады, бетни да ашады.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Джарлыны тону джаз битер.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Билген билмегенни юретген адетди.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Ата джурт – алтын бешик.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Билимсиз иш бармаз.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Аш иеси бла татлыды.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Накъырданы арты керти болур.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Баш болса, бёрк табылыр.
