Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Намыс сатылыб алынмайды.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Баланы адам этген анады.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Ат басханны джер билед.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Джарлыны тону джаз битер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Акъыллы башны – тили къысха.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Сабий кёргенин унутмаз.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Ашхы сёз таш тешер.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Акъдан къара болмаз.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Эринчекни аурууу – кёб.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Таукел къуру къалмаз.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
