Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Чомартха Тейри да борчлуду.
Накъырданы арты керти болур.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Кёб джат да, бек чаб.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Суу кетер, таш къалыр.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Юреннген ауруу къалмаз.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Хар зат кесини орнуна иги.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Ата джурт – алтын бешик.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Битмегеннге сакъал – танг.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
