Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Телини эшигин, махтау джабар.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Кюлме джашха – келир башха.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Ачлыкъ отха секиртир.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Сакъ юйюне сау барыр.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Болджал ишни бёрю ашар.
Мал тутхан – май джалар.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Адебни адебсизден юрен.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Джюрекден джюрекге джол барды.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Тилчиден кери бол.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Тамчы таш тешер.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Мухардан ач ычхынмаз.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Ханнга да келеди хариблик.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Ач уят къоймаз.
Акъдан къара болмаз.
