Ач уят къоймаз.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Окъ къызбайны джокълайды.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ат да турмайды бир териде.
Аманнга алтын чыдамаз.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Ушамагъан – джукъмаз.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Эл ауузу – элия.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Ашха уста, юйюнде болсун
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Арыгъан къош чамчы болур.
Билген билмегенни юретген адетди.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Къарнынг къанлынга кийирир.
