Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Элни кючю – эмеген.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Акъдан къара болмаз.
Тёрени джагъы джокъ.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Башынга джетмегенни сорма.
Джырына кёре эжиую.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Ач уят къоймаз.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Ёлген ийнек сютлю болур.
Суу кетер, таш къалыр.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Ана къолу ачытмаз.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Ата джурт – алтын бешик.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
