Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Тили узунну, намысы – къысха.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Тойгъан джерге джети къайт.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Суу кетер, таш къалыр.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Окъ къызбайны джокълайды.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Башынга джетмегенни сорма.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Билими азны – ауузунда кирит.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Уллу сёзде уят джокъ.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Эски джаугъа ышанма.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Эринчекни аурууу – кёб.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
