Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Татлы сёз – балдан татлы.
Тели турса – той бузар.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Адебни адебсизден юрен.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Ата – баланы уясы.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Алма терегинден кери кетмез.
Тил бла келеди джыр да.
Билген билмегенни юретген адетди.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Эли джокъну – кёлю джокъ.
