Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Сакъ юйюне сау барыр.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Нарт сёз къарт болмаз.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ат басханны джер билед.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Джылыгъа джылан илешир.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Керилген да, ургъан кибикди.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Хатерли къул болур.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Ач къарынны, токъ билмез
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Чабар ат – джетген къыз.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
