Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Кёб джат да, бек чаб.
Джангыз торгъай джырламаз.
Бек анасы джыламаз.
Илму – джашауну джолу.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Тюзлюк тас болмайды.
Адам сёзюнден белгили.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Хар сёзню орну барды.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Накъырданы арты керти болур.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ашхы сёз таш тешер.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
