Хар ишни да аллы къыйынды.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Суу кетер, таш къалыр.
Сескекли кесин билдирир.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Ат да турмайды бир териде.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Тил – миллетни джаны.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Дуния мал дунияда къалады.
Хатерли къул болур.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Билмейме деген – бир сёз
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Джарлыны тону джаз битер.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Тёзген – тёш ашар!
Ханнга да келеди хариблик.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
