Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Билими азны – ауузунда кирит.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Таукел адам тау тешер.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Акъдан къара болмаз.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Артына баргъанны, къатына барма.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Ата джурт – алтын бешик.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Ана къолу ачытмаз.
Таукелге нюр джауар.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
