Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Тойгъан джерге джети къайт.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Эр абынмай, эл танымаз.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Урунуу – насыбны анасы.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Игини сыйлагъан адетди.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Уруну арты – къуру.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Адам сёзюнден белгили.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Хар зат кесини орнуна иги.
Баланы адам этген анады.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Ашхы сёз таш тешер.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Эринчекге кюн узун.
Бермеген къол, алмайды.
Таш ата билмеген, башына урур.
Къарнынг бла ёч алма.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Намыс сатылыб алынмайды.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Къыз тиширыу кеси юйюнде да къонакъды.
Тёзген – тёш ашар!
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Этни бети бла шорпасы.
Билими азны – ауузунда кирит.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Ата – баланы уясы.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Битмегеннге сакъал – танг.
