Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Сескекли кесин билдирир.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Адеб базарда сатылмаз.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Болджал ишни бёрю ашар.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Чомартха хар кюн да байрамды.
Ханнга да келеди хариблик.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Малны кют, джерни тюрт.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Тёзген – тёш ашар!
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Кёб джат да, бек чаб.
Намыс сатылыб алынмайды.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
