Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Ата – билек, ана – джюрек!
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Эри аманны, къатыны – аман.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Керилген да, ургъан кибикди.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Хансыз джомакъ болмаз.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Итли къонакъ джарашмаз.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Сескекли кесин билдирир.
Ач къарынны, токъ билмез
Болджал ишни бёрю ашар.
Ашхы сёз таш тешер.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
