Халкъны юйю – туугъан джери.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Эринчекге кюн узун.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Ата – билек, ана – джюрек!
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Ат да турмайды бир териде.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Зарда марда джокъ.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Ачлыкъ отха секиртир.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Керти сёзге тёре джокъ.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Илму – джашауну джолу.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Зар адамны насыбы болмаз.
