Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Эски джаугъа ышанма.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Билим къая тешер.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Чомарт бергенин айтмаз.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Артына баргъанны, къатына барма.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Баш болса, бёрк табылыр.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Джырына кёре эжиую.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Джангыз торгъай джырламаз.
Хансыз джомакъ болмаз.
Чабар ат – джетген къыз.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
