Айранны сюйген, ийнек тутар.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Хата – гитчеден.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Хар зат кесини орнуна иги.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Мал тутхан – май джалар.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Джюрекден джюрекге джол барды.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Билимсиз иш бармаз.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Ана къойну – балагъа джандет.
Артына баргъанны, къатына барма.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Болджал ишни бёрю ашар.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Билген билмегенни юретген адетди.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
