Джарлыны тону джаз битер.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Чомарт бергенин айтмаз.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Тай асырагъан, атха минер.
Уруну арты – къуру.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Нёгерсизни джолу узун.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Намыс сатылыб алынмайды.
Элни кючю – эмеген.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Акъыл неден да кючлюдю.
Тёзген – тёш ашар!
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Керилген да, ургъан кибикди.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Арыгъан къош чамчы болур.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Джырына кёре эжиую.
Хансыз джомакъ болмаз.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Мухарны эси – ашарыкъда.
