Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Аш кетер да бет къалыр.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Игини сыйлагъан адетди.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Акъыл неден да кючлюдю.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Малны кют, джерни тюрт.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Тили узунну, намысы – къысха.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Болджал ишни бёрю ашар.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Хар зат кесини орнуна иги.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Сёз сёзню айтдырыр.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Тойгъан антын унутур.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Ариуну – ауруу кёб.
Баланы адам этген анады.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Юреннген ауруу къалмаз.
Намыс сатылыб алынмайды.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
