Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Эринчекге кюн узун.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Окъ къызбайны джокълайды.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Хата – гитчеден.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Адам сёзюнден белгили.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Элни кючю – эмеген.
Тил бла келеди джыр да.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Зар адамны насыбы болмаз.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Ушамагъан – джукъмаз.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Ачлыкъ отха секиртир.
