Ариу сёз – къылычдан джити.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Джукъу тёшек сайламайды.
Ариу джол аджал келтирмез.
Татлы сёз – балдан татлы.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Уллу сёзде уят джокъ.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Аш берме да, къаш бер.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Керилген да, ургъан кибикди.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Хата – гитчеден.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Иесиз малны бёрю ашар.
Кёб джат да, бек чаб.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Тил – миллетни джаны.
Чомарт джарлы болмаз.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
