Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Айтхан сёзюне табылгъан.
Нарт сёз къарт болмаз.
Ата джурт – алтын бешик.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Намыс сатылыб алынмайды.
Ханнга да келеди хариблик.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Сакъ юйюне сау барыр.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Джылыгъа джылан илешир.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
