Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Къалгъан ишге къар джауар.
Башынга джетмегенни сорма.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Татлы сёз – балдан татлы.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Кёб джат да, бек чаб.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Эринчекге кюн узун.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Уллу сёзде уят джокъ.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
