Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Тойгъан антын унутур.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Тилчиден кери бол.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Чомартны къолу берекет.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Адеб базарда сатылмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Намыс сатылыб алынмайды.
Ишлемеген – тишлемез.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Тёзген – тёш ашар!
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Къарнынг бла ёч алма.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Билим къая тешер.
Бозаны арты дауур болур.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Джарлыны тону джаз битер.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Итли къонакъ джарашмаз.
Чабар ат – джетген къыз.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ат басханны джер билед.
