Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Уллу сёзде уят джокъ.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Сёз сёзню айтдырыр.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Чомартны къолу берекет.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Артына баргъанны, къатына барма.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Адеб базарда сатылмаз.
