Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Зар адамны насыбы болмаз.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Дуния мал дунияда къалады.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Тилчиден кери бол.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Таукелге нюр джауар.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ач къарынны, токъ билмез
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Болджал ишни бёрю ашар.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Тёзген – тёш ашар!
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Иесиз малны бёрю ашар.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Чабар ат – джетген къыз.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
