Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Эринчекге кюн узун.
Алма терегинден кери кетмез.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Татлы сёз – балдан татлы.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Ашхы сёз таш тешер.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Тёрени джагъы джокъ.
Бек анасы джыламаз.
Игини сыйлагъан адетди.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Телини эшигин, махтау джабар.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
