Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Игини сыйлагъан адетди.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Аш берме да, къаш бер.
Тил бла келеди джыр да.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Эл ауузу – элия.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Иесиз малны бёрю ашар.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
