Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Чабар ат – джетген къыз.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Бозаны арты дауур болур.
Ана къойну – балагъа джандет.
Сакъ юйюне сау барыр.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Нёгерсизни джолу узун.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Дуния мал дунияда къалады.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Ач къарынны, токъ билмез
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Мал тутхан – май джалар.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Кийим тукъум сордурур.
