Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Дуния мал дунияда къалады.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Ач уят къоймаз.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Ата джурт – алтын бешик.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Ашхы сёз таш тешер.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Чомарт джарлы болмаз.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Хар зат кесини орнуна иги.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
