Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Джюрек кёзден алгъа кёрюр.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Чабакъ башындан чирийди.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Билген билмегенни юретген адетди.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Эр абынмай, эл танымаз.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Тил бла келеди джыр да.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Джылыгъа джылан илешир.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Сёз къанатсыз учар.
Иесиз малны бёрю ашар.
Нарт сёз – тилни бети.
Джарлы тюеге минсе да, ит къабар.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
