Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Кийим тукъум сордурур.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Игини сыйлагъан адетди.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Окъ къызбайны джокълайды.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Элни кючю – эмеген.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Эри аманны, къатыны – аман.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
