Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Баланы адам этген анады.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Билим къая тешер.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Эринчекге кюн узун.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Тили узунну, намысы – къысха.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Эринчекни аурууу – кёб.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Тёзген – тёш ашар!
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.
Мадар болса, къадар болур.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Тил – миллетни джаны.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Ач уят къоймаз.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Таукел тауну аудурур.
Итли къонакъ джарашмаз.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
