Бети бедерден, намыс сакълама.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Уруну арты – къуру.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Нарт сёз – тилни бети.
Эринчекни аурууу – кёб.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Чабакъ башындан чирийди.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Ханнга да келеди хариблик.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Тамчы таш тешер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Кюлме джашха – келир башха.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Бермеген къол, алмайды.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Сакъ юйюне сау барыр.
Чомарт джарлы болмаз.
Глубоко тронула публикация. Браво!
