Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Кюлме джашха – келир башха.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Джырына кёре эжиую.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Аш берме да, къаш бер.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Джукъу тёшек сайламайды.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Мадар болса, къадар болур.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Ариу джол аджал келтирмез.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Таула не мийик болсала да, аууш табылыр.