Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Тёрени джагъы джокъ.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Игини сыйлагъан адетди.
Аманнга алтын чыдамаз.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Хата – гитчеден.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Аш берме да, къаш бер.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Чабакъ башындан чирийди.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Билимсиз иш бармаз.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Таукел адам тау тешер.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Мухардан ач ычхынмаз.
Нарт сёз къарт болмаз.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Ишлемеген – тишлемез.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.