Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Ишлемеген – тишлемез.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Накъырда – кертини келечиси.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Хар сёзню орну барды.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Арыгъан къош чамчы болур.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Намыс сатылыб алынмайды.
Окъ къызбайны джокълайды.