Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Сескекли кесин билдирир.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Тели турса – той бузар.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Элни кючю – эмеген.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Рысхы – насыбха къор.
Джукъу тёшек сайламайды.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Баш болса, бёрк табылыр.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Тили узунну, намысы – къысха.