Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Безенгийское ущелье

Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Нёгерсизни джолу узун.
Нарт сёз къарт болмаз.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Хар зат кесини орнуна иги.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Аш иеси бла татлыды.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Билими азны – ауузунда кирит.
Башынга джетмегенни сорма.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.