Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Безенгийское ущелье

Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Тас болгъан бычакъны сабы – алтын.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Урунуу – насыбны анасы.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Татлы сёз – балдан татлы.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Акъыл неден да кючлюдю.
Баланы адам этген анады.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Аманнга алтын чыдамаз.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Таукел къуру къалмаз.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Накъырданы арты керти болур.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.