Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Безенгийское ущелье

Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Адам сёзюнден белгили.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Аш берме да, къаш бер.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Къарны аманнга къазан такъдырма, къолу аманнга от джакъдырма.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Бозаны арты дауур болур.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Тил бла келеди джыр да.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Ач уят къоймаз.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Кюлме джашха – келир башха.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Элни кючю – эмеген.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Аш кетер да бет къалыр.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Хата – гитчеден.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Ауругъан – джашаудан умутчу.