Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Безенгийское ущелье

Ач бёрюге мекям джокъ.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Сакъ юйюне сау барыр.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Тёзген – тёш ашар!
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Къайгъыны сюйген, къайгъы табар.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Билим – акъылны чырагъы.
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Джылар джаш, атасыны сакъалы бла ойнар.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Ашхы сёз таш тешер.
Сёз сёзню айтдырыр.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Баланы адам этген анады.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Таукелге нюр джауар.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Башынга джетмегенни сорма.
Чомарт джарлы болмаз.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.