Джаным-тиним – окъуу, билим.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Хатерли къул болур.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Байма, деб да, къууанма, джарлыма, деб да, джылама.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Ата – билек, ана – джюрек!
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Ат да турмайды бир териде.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ариу – кёзге, акъыл – джюрекге.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Керти сёзге тёре джокъ.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Нёгерсизни джолу узун.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Мухардан ач ычхынмаз.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Мал тутхан – май джалар.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
