Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Ана къойну – балагъа джандет.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Аш иеси бла татлыды.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Бек анасы джыламаз.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Рысхы – насыбха къор.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Зарда марда джокъ.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Этни бети бла шорпасы.
Таукелге нюр джауар.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Урунуу – насыбны анасы.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Билмейме деген – бир сёз
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
