Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Хата – гитчеден.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Керилген да, ургъан кибикди.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Тай асырагъан, атха минер.
Элиб деген, элге болушур.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Сескекли кесин билдирир.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Алма терегинден кери кетмез.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Дженгил джетерикме деб, узун джолну къоюб, къысхасын барма.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Ат да турмайды бир териде.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
