Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Ханнга да келеди хариблик.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Кийим тукъум сордурур.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Керти сёзге тёре джокъ.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Адебни адебсизден юрен.
Итли къонакъ джарашмаз.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
