Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Чомарт джарлы болмаз.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Ашлыкъны арба юйге келтирир, чана базаргъа элтир.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Азыгъы аз, алгъа къабар, аты аман, алгъа чабар.
Билмейме деген – бир сёз
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Эски джаугъа ышанма.
Джашлыкъ этмеген, башлыкъ этмез.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Нёгерсизни джолу узун.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Кёбге таш атма.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Игини сыйлагъан адетди.
Тойгъан антын унутур.
Къарнынг бла ёч алма.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Ана къойну – балагъа джандет.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Ата джурт – алтын бешик.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Артына баргъанны, къатына барма.
